Tradycyjne żarówki zasilane napięciem 230V emitują przeważnie światło ciepłe, żółtawe. Charakteryzuje je prosta konstrukcja oraz niska cena. Żarówki nie wymagają osprzętu dodatkowego i zaświecają się natychmiast. Jednak sa wrażliwe na odchylenia napięcia zasilającego. Dobrze znoszą częste załączanie. Przy 50Hz tętnienie światła jest pomijalne.
Żarówki z tradycyjnym żarnikiem wolframowym używane sa w mieszkaniach, małych pomieszczeniach biurowych, handlowych oraz miejscach, w których tylko dorywczo korzysta się z oświetlenia.
Po latach doświadczeń z żarnikami wykonanymi ze zwęglonych włókien naturalnych w roku 1915 Irving Langmuir, użył w celu wytwarzania światła wolframu – pierwiastka o najwyższej temperaturze topnienia (3650K). Żarnik wolframowy jest promiennikiem selektywnym, wykazuje emisyjność ελ ≈ 0,44 w zakresie widzialnym i wyraźnie mniejszą w zakresie podczerwieni, na którą przypada przeważająca część mocy promienistej żarówki. Selektywność wolframu sprawia, że – w porównaniu z ciałem czarnym o podobnej temperaturze – żarówka wolframowa ma korzystniejsze parametry: większą (o 30÷50%) skuteczność świetlną i większą (o 50÷85 K) temperaturę barwową.
Silnie rozgrzany żarnik spłonąłby natychmiast w obecności tlenu, wobec tego we wnętrzu bańki utrzymuje się próżnię albo atmosferę beztlenową. Żarówki małej mocy (do 15 W lub 25 W) wykonuje się jako próżniowe, większej mocy – jako gazowane.
